ซื้อขายสินค้ายานยนต์ โพสฟรีสินค้าทั่วไทย

จัดฟันบางนา: จัดฟันแบบเร่งด่วน ใช้เวลาสั้นที่สุด สามารถทำได้หรือไม่ ?

เชื่อว่าหลายๆท่านคงทราบกันดีอยู่แล้วถึงระยะเวลาในการจัดฟัน ว่าต้องใช้ระยะเวลาที่นานพอสมควร บางท่านอาจจะไม่สามารถทำการจัดฟันได้เนื่องจากว่าไม่มีเวลามากพอที่จะมาทำการจัดฟันตามขั้นตอนของทันตแพทย์ หรือผู้ที่ทำการจัดฟันไปแล้วมักจะมีคำถามแรกคล้ายๆกันนั่นก็คือ เมื่อไหร่จะเสร็จสิ้นการจัดฟัน ? เมื่อไหร่ฟันจะเข้าที่ ? ต้องจัดฟันไปอีกนานหรือไม่ ? ต้องขอบอกเลยว่าเป็นคำถามยอดนิยมมากๆ ที่ทันตแพทย์จะได้ยินจากผู้ป่วยที่เข้าทำการรักษา ซึ่งแท้จริงแล้วทุกอย่างมีขั้นมีตอน

ในวันนี้จะขอมาตอบคำถามเพื่อให้ทุกท่านได้ทราบและเข้าใจอย่างละเอียดเกี่ยวกับการจัดฟัน รวมถึงการจัดฟันแบบเร่งด่วนมีหรือไม่ ต้องทำอย่างไรฟันจึงจะเข้าที่อย่างรวดเร็ว โดยมีรายละเอียดที่อยากให้ทราบดังต่อไปนี้


ระยะเวลาในการจัดฟัน ?

ต้องขอบอกเลยว่าศาสตร์การจัดฟันนั้นมีอายุมาอย่างยาวนานกว่า 100 ปี ซึ่งทำให้มีการเก็บข้อมูลทำการวิจัยมาอย่างยาวนานมากๆ หนึ่งในนั้นก็คือ ระยะเวลาที่แน่นอนของการจัดฟัน จนสรุปได้อย่างคร่าวๆว่า ต้องใช้ระยะเวลาการจัดฟันอยู่ที่ 2 – 3 ปี โดยประมาณ ซึ่งไม่ใช่ว่าทุกท่านที่จัดฟันจะต้องใช้ระยะเวลาเท่านี้เสมอไป บางท่านอาจจะต้องใช้เวลานานถึง 5 ปี ก็มี หรือบางท่านอาจจะใช้เวลาแค่ 2 ปี ก็เรียบร้อยแล้ว

ซึ่งเรื่องของระยะเวลาในการจัดฟันนี้ก็จะขึ้นอยู่กับปัญหาฟันที่ทำการจัด อายุ ระดับการตอบสนองของร่างกาย ซึ่งแต่ละคนก็มีสิ่งเหล่านี้ไม่เท่ากัน แต่ความร่วมมือของผู้ทำการจัดฟันที่ให้กับทันตแพทย์ก็ถือว่าเป็นสิ่งสำคัญที่จะช่วยให้ท่านจัดฟันได้รวมเร็วและมีประสิทธิภาพดีที่สุด


ระยะเวลาในการจัดฟัน ขึ้นอยู่กับทันตแพทย์ด้วย ?

ต้องขอบอกเลยว่า ทันตแพทย์ผู้ทำการรักษาก็ถือว่ามีผลต่อระยะเวลาในการจัดฟันเช่นกัน เนื่องจากว่าทันตแพทย์แต่ละท่านมีประสบการณ์ต่างกัน เรียนมาไม่เหมือนกัน มุมมองต่างกัน และเทคนิควิธีที่นำมาใช้ก็มีความต่างกัน และที่สำคัญมากๆอีกอย่างก็คือ ความละเอียดในการรักษาของทันตแพทย์แต่ละท่านไม่เท่ากัน เช่น ทันตแพทย์บางท่านงานต้องออกมาสมบูรณ์แบบ เลยมีความละเอียดมาก จึงต้องใช้ระยะเวลาในการรักษาที่มากตามไปด้วย


วิธีการเร่งจัดฟันมีหรือไม่ ?

ต้องขอบอกตรงนี้เลยว่ามีและไม่มี ซึ่งการจัดฟันแบบเร่งด่วนถือว่าเป็นหนึ่งในหัวใจสำคัญมากๆสำหรับทันตกรรมระดับโลกที่กำลังศึกษากันอยู่ และยังไม่สามารถทำออกมาเป็นชิ้นเป็นอันได้ชัดเจน เพราะหากว่าใครสามารถคิดค้น วิธีจัดฟันเพียง 3 เดือนได้ จะกลายเป็นข่าวใหญ่ระดับโลกแน่นอน

แต่ที่ผ่านมาก็ได้มีการวิจัยและประดิษฐ์คิดค้น วิธีการเร่งการจัดฟันออกมาเยอะแยะมากมาย ยกตัวอย่างเช่น แบร็กเก็ตพิเศษ แบร็กเก็ตแบบไม่มัดยาง รวมถึงแบร็กเก็ตรูปทรงต่างๆ มากมาย แถมยังมีเครื่องมือกระตุ้นกระดูกรอบๆฟัน จุดหมายเพื่อให้ฟันเคลื่อนที่เข้ารูปได้รวดเร็วขึ้นกว่าปกติที่ใช้กันอยู่ ซึ่งเครื่องมือต่างๆ เหล่านี้ได้มีการผลิตใช้จริงตั้งแต่ในสมัยอีกรวมถึงปัจจุบัน ซึ่งมีมากมายหลายยี่ห้อ หลายบริษัท

แต่อุปกรณ์ต่างๆเหล่านี้ยังไม่มีการรองรับอย่างเป็นทางการด้านวิทยาศาสตร์ ว่าสามารถใช้ได้จริงหรือไม่

แต่ที่แน่ๆอุปกรณ์เหล่านี้ถูกนำไปใช้อย่างแพร่หลายเป็นวงกว้างในเวลาอันรวดเร็ว ทั้งที่ยังไม่ได้มีการยืนยันแน่นอนว่าช่วยทำให้การจัดฟันรวมเร็วขึ้น

แต่สิ่งที่ทั้งโลกให้การยอมรับว่าการจัดฟันนั้นจะเร็วหรือช้าขึ้นอยู่กับทันตแพทย์ผู้เชี่ยวชาญ ความรู้ความสามารถ ประสบการณ์ การวินิจฉัยและวางแผนที่เหมาะสมสำหรับผู้ป่วย  รวมถึงความร่วมมือของผู้ที่ทำการจัดฟันมากน้อยเพียงใด หากทำตามคำแนะนำของทันตแพทย์ผู้เชี่ยวชาญอย่างเคร่งครัด โอกาสผิดพลาดก็จะลดน้อยลง เพราะทุกอย่างจะเป็นไปตามแผนที่ทันตแพทย์ต้องวางเอาไว้

ส่วนอุปกรณ์เสริมพิเศษเหล่านั้น แท้ที่จริงแล้วฟันของเราไม่เคยเลือกอุปกรณ์ แต่ผู้ที่นำอุปกรณ์มาใช้ต่างหากที่ต้องมีความสามารถและชำนาญ

สรุปสั้นๆกับคำถามที่หลายๆท่านอยากทราบในการจัดฟันแบบเร่งด่วนมีจริงไหม คำตอบง่ายๆก็คือ มีจริง แต่ไม่ใช่เร็วแบบเดือนหรือสองเดือน ผลสุดท้ายทั้งหมดก็ต้องขึ้นอยู่กับตัวท่านเองเป็นสำคัญ

ขนาดของผ้ากันไฟที่เหมาะสมในโรงงานขนาดใหญ่

ในโรงงานขนาดใหญ่ การเลือกขนาดของผ้ากันไฟจะซับซ้อนกว่าในครัวเรือนหรือโรงงานขนาดเล็กมากครับ เพราะมีความหลากหลายของกระบวนการผลิต, ประเภทของเครื่องจักร, และลักษณะของอันตรายจากไฟที่แตกต่างกันไป การจะบอก "ขนาดมาตรฐาน" ที่ตายตัวจึงเป็นไปไม่ได้ แต่หลักการคือ ต้องเลือกขนาดที่เหมาะสมกับวัตถุประสงค์เฉพาะของแต่ละจุดติดตั้ง และ ต้องสามารถรับมือกับอันตรายที่ใหญ่ที่สุดที่คาดว่าจะเกิดขึ้น ณ จุดนั้นได้

หลักการพิจารณาขนาดผ้ากันไฟในโรงงานขนาดใหญ่

การประเมินความเสี่ยงและวัตถุประสงค์เฉพาะจุด:

จุดที่ 1 (เช่น พื้นที่เชื่อมโลหะ): อันตรายคือประกายไฟและสะเก็ดไฟที่กระเด็นออกไปในรัศมี 5-10 เมตร
จุดที่ 2 (เช่น ใกล้ท่อความร้อนสูง): อันตรายคือความร้อนแผ่รังสีและการสัมผัสโดยตรง
จุดที่ 3 (เช่น ห้องครัวขนาดใหญ่/โรงอาหาร): อันตรายคือไฟจากน้ำมัน/ไขมัน
จุดที่ 4 (เช่น ใกล้ตู้ควบคุมไฟฟ้าขนาดใหญ่): อันตรายคือไฟจากไฟฟ้าที่อาจลุกลาม
ประเภทของผ้ากันไฟและวิธีการใช้งาน:

ผ้าห่มกันไฟ (Fire Blanket) สำหรับดับเพลิงเบื้องต้น:

ขนาด: มักจะเป็นขนาดที่ใหญ่กว่าครัวเรือนทั่วไป เช่น 1.5 x 1.5 เมตร หรือ 1.8 x 1.8 เมตร (5x5 ฟุต หรือ 6x6 ฟุต) เพื่อให้ครอบคลุมแหล่งกำเนิดไฟขนาดใหญ่ขึ้น หรือห่มตัวพนักงานผู้ใหญ่ได้อย่างมิดชิด
ตำแหน่ง: ติดตั้งในจุดที่เห็นได้ชัดเจนและเข้าถึงง่าย เช่น ใกล้ตู้ควบคุมไฟฟ้า, บริเวณเตาในโรงอาหาร, หรือบริเวณที่มีถังสารเคมีไวไฟขนาดเล็ก

ผ้ากันสะเก็ดไฟ/ผ้าม่านกันไฟ (Welding Blanket / Curtain) สำหรับงานเชื่อม/เจียร หรือกั้นพื้นที่:

ขนาด:
สำหรับการคลุมวัตถุ/เครื่องจักร: ต้อง วัดขนาดของวัตถุนั้นๆ แล้วเผื่อด้านข้างออกไปอย่างน้อย 30-50 เซนติเมตร (1-1.5 ฟุต) ในทุกด้าน เพื่อให้มั่นใจว่าครอบคลุมพื้นที่ที่สะเก็ดไฟหรือความร้อนอาจไปถึงได้
สำหรับการกั้นพื้นที่/ทำเป็นม่าน: ต้อง วัดความกว้างและความสูงของพื้นที่ทั้งหมด ที่ต้องการกั้น อาจเป็นผืนใหญ่มากๆ หรือหลายผืนต่อกัน โดยต้องมีการ ซ้อนทับ (Overlap) กันอย่างน้อย 15-30 เซนติเมตร (ขึ้นอยู่กับความรุนแรงของงาน) เพื่อป้องกันช่องว่าง
ขนาดที่พบเห็นบ่อย: ในโรงงาน มักจะสั่งซื้อเป็นม้วนใหญ่ (เช่น กว้าง 1.5 หรือ 2 เมตร ยาว 50 เมตร) เพื่อนำมาตัดเย็บหรือใช้งานตามขนาดที่ต้องการ หรือสั่งผลิตเป็นผืนสำเร็จรูปขนาดใหญ่พิเศษ เช่น 2 x 3 เมตร, 3 x 4 เมตร, หรือ 5 x 5 เมตร สำหรับงานเฉพาะทาง
ความหนา: ยิ่งงานหนัก อุณหภูมิสูง หรือมีสะเก็ดไฟรุนแรง ควรเลือกผ้าที่หนาขึ้น (เช่น 0.8 มม. - 1.5 มม. หรือมากกว่า) และทนความร้อนสูงขึ้น


ผ้าหุ้มฉนวนกันความร้อนแบบถอดได้ (Removable Insulation Jacket):

ขนาด: เป็นการ สั่งตัดเฉพาะ (Custom-Made) ตามรูปทรงและขนาดของท่อ, วาล์ว, หรืออุปกรณ์ที่มีความร้อนสูงในโรงงาน เพื่อให้หุ้มได้อย่างแนบสนิทและมีประสิทธิภาพสูงสุด
ตัวอย่างการเลือกขนาดในโรงงานขนาดใหญ่
งานเชื่อมโลหะขนาดใหญ่: หากมีการเชื่อมโครงสร้างเหล็กขนาดใหญ่ในพื้นที่เปิด ซึ่งสะเก็ดไฟอาจกระเด็นไปได้ไกล 5 เมตรจากจุดเชื่อมหลัก อาจจำเป็นต้องใช้ม่านกันไฟขนาดใหญ่ เช่น 4 x 6 เมตร หรือหลายผืนมาประกอบกัน โดยแต่ละผืนมีการซ้อนทับกันอย่างน้อย 20 เซนติเมตร
ป้องกันเครื่องจักรที่ผลิตความร้อนสูง: หากมีเครื่องจักรที่มีพื้นผิวร้อนแผ่รังสีความร้อนออกมา และมีวัตถุไวไฟอยู่ใกล้เคียง อาจต้องใช้ผ้ากันไฟที่ตัดมาคลุมตัวเครื่องจักร หรือทำเป็นฉากกั้นรอบๆ ขนาดจะขึ้นอยู่กับขนาดของเครื่องจักรนั้นๆ
จุดจัดเก็บสารไวไฟ: อาจติดตั้งผ้าห่มกันไฟขนาด 1.8 x 1.8 เมตร ไว้ใกล้กับถังบรรจุสารไวไฟเพื่อเป็นอุปกรณ์ดับเพลิงเบื้องต้น

ข้อสรุป
ในโรงงานขนาดใหญ่ การเลือกขนาดผ้ากันไฟอย่างเหมาะสมนั้น ต้องอาศัยการประเมินความเสี่ยงและลักษณะงานในแต่ละพื้นที่อย่างละเอียดถี่ถ้วน ไม่มีขนาด "มาตรฐาน" ใดที่จะเหมาะกับทุกสถานการณ์ การปรึกษาผู้เชี่ยวชาญด้านความปลอดภัยและผู้จำหน่ายผ้ากันไฟที่มีประสบการณ์ จะช่วยให้คุณเลือกประเภทและขนาดผ้าที่ถูกต้อง แม่นยำ และมีประสิทธิภาพสูงสุดสำหรับโรงงานของคุณครับ

แนวทางเพื่อสร้างรายได้ เริ่มต้นธุรกิจร้านอาหารไทยขนาดเล็ก คู่มือสำหรับผู้เริ่มต้นสู่ความสำเร็จ

การเปิดร้านอาหารไทยเล็กๆ ถือเป็นประสบการณ์ที่น่าตื่นเต้นและคุ้มค่า ด้วยรสชาติที่เข้มข้น การนำเสนอที่สดใสและความนิยมที่เพิ่มมากขึ้นทั่วโลก อาหารไทยจึงเป็นสถานที่พิเศษในใจของคนรักอาหารมากมาย สำหรับผู้เริ่มต้น การเปลี่ยนความหลงใหลในอาหารไทยให้กลายเป็นธุรกิจที่ประสบความสำเร็จนั้นต้องอาศัยการวางแผน ความคิดสร้างสรรค์และความมุ่งมั่น

การเปิดร้านอาหารไทยเล็กๆเป็นความฝันของหลายคน แต่ก็มีความท้าทายไม่น้อย โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับมือใหม่ หากคุณกำลังมองหาแนวทางเพื่อเริ่มต้นธุรกิจนี้ให้ประสบความสำเร็จ นี่คือเคล็ดลับสำคัญที่จะช่วยให้คุณเริ่มต้นและบริหารร้านอาหารไทยเล็กๆ ให้ประสบความสำเร็จได้

1. ทำการวิจัยตลาดของคุณ
ก่อนอื่นเลย ให้ศึกษาตลาดในพื้นที่ของคุณ ทำความเข้าใจลูกค้าเป้าหมายของคุณว่าเป็นคนในพื้นที่ นักท่องเที่ยว หรือเป็นนักศึกษา ศึกษาคู่แข่งของคุณและระบุสิ่งที่ทำให้พวกเขาประสบความสำเร็จ หรือช่องว่างในตลาดที่มีอยู่ ซึ่งจะช่วยให้คุณกำหนดเมนู ราคา และกลยุทธ์การตลาดได้

2. เลือกสถานที่ที่เหมาะสม
ร้านอาหารขนาดเล็กจำเป็นต้องมีทำเลที่เหมาะสมจึงจะเติบโตได้ ควรมองหาพื้นที่ที่มีคนเดินผ่านไปมาจำนวนมาก เช่น ใกล้ตึกสำนักงาน มหาวิทยาลัย หรือชุมชนที่อยู่อาศัย ตรวจสอบให้แน่ใจว่าสามารถเข้าถึงและมองเห็นทำเลได้ง่าย

3. ออกแบบเมนูที่เน้นเฉพาะ
แทนที่จะนำเสนออาหารมากเกินไป ให้สร้างเมนูเล็กๆ ที่คัดสรรมาอย่างดีด้วยอาหารไทยที่เป็นเอกลักษณ์ เช่น ผัดไทย ต้มยำ แกงเขียวหวาน และส้มตำ การใช้วัตถุดิบคุณภาพสูงและแท้จะทำให้เมนูของคุณโดดเด่นขึ้น คุณสามารถขยายเมนูได้เสมอในภายหลังตามคำติชมของลูกค้า

4. สร้างบรรยากาศไทยที่อบอุ่น
การตกแต่งที่ใส่ใจในทุกรายละเอียดสามารถสร้างบรรยากาศอบอุ่นและเป็นกันเองแบบไทยๆ ได้ เลือกใช้วัสดุต่างๆ เช่น ไม้ ไม้ไผ่ ผ้าไทยแบบดั้งเดิม และแสงไฟอันอบอุ่น การเปิดเพลงไทยเบาๆ เป็นพื้นหลังจะช่วยเสริมประสบการณ์การรับประทานอาหารให้ดียิ่งขึ้น

5. เชี่ยวชาญศิลปะแห่งการบริการลูกค้า
อาหารที่ดีจะดึงดูดลูกค้า แต่การบริการที่ยอดเยี่ยมจะทำให้ลูกค้ากลับมาอีก ฝึกพนักงานของคุณให้เป็นมิตร ใส่ใจ และมีความรู้เกี่ยวกับอาหารไทย รอยยิ้มและการต้อนรับอย่างจริงใจจะส่งผลดีในระยะยาว

6. เน้นการปรากฏตัวและการจัดส่งออนไลน์
ในปัจจุบัน การมีตัวตนที่แข็งแกร่งบนอินเทอร์เน็ตถือเป็นสิ่งสำคัญ ลงทะเบียนธุรกิจของคุณบนแพลตฟอร์มจัดส่งอาหาร สร้างโปรไฟล์ธุรกิจบน Google และเปิดใช้งานโซเชียลมีเดียของคุณอยู่เสมอ โพสต์รูปภาพอาหารของคุณ โปรโมตรายการพิเศษประจำวัน และตอบกลับรีวิวและความคิดเห็น

7. เริ่มต้นเล็ก ๆ เติบโตอย่างชาญฉลาด
อย่ารีบเร่งขยายกิจการ เน้นที่การส่งมอบคุณภาพที่สม่ำเสมอและสร้างฐานลูกค้าที่ภักดี ติดตามรายรับและรายจ่ายของคุณอย่างใกล้ชิด เมื่อคุณมีประสบการณ์และกำไรมากขึ้น คุณอาจพิจารณาเสนอบริการจัดเลี้ยง จัดคลาสเรียนทำอาหาร หรือเปิดสาขาใหม่

8. ยึดมั่นในรสชาติแบบไทยๆ แต่ปรับเปลี่ยนได้ตามต้องการ
แม้ว่าความถูกต้องตามจริงจะเป็นสิ่งสำคัญ แต่คุณควรเปิดใจให้สามารถปรับระดับเครื่องเทศหรือส่วนผสมให้เหมาะกับรสนิยมของลูกค้า โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากคุณอยู่นอกประเทศไทย เสนอตัวเลือกสำหรับผู้ทานมังสวิรัติหรือผู้ที่มีข้อจำกัดทางโภชนาการ

การเปิดร้านอาหารไทยเล็กๆ อาจเป็นความฝันที่เป็นจริงสำหรับคนรักอาหารและผู้ประกอบการที่ใฝ่ฝัน ด้วยแนวคิดที่ถูกต้อง ความใส่ใจในรายละเอียด และความมุ่งมั่นในคุณภาพ แม้แต่พื้นที่เล็กๆ ก็สามารถกลายเป็นอัญมณีท้องถิ่นอันเป็นที่รักได้ โปรดจำไว้ว่า ไม่ใช่แค่การเสิร์ฟอาหารเท่านั้น แต่ยังเป็นการแบ่งปันวัฒนธรรมและสร้างประสบการณ์ที่น่าจดจำให้กับลูกค้าทุกคนที่เดินเข้ามาในร้านของคุณอีกด้วย

โรคความดันโลหิตสูงอย่าปล่อยไว้ อันตรายกว่าที่คิด

ความดันโลหิตสูงเป็นกลุ่มโรคไม่ติดต่อเรื้อรัง แต่เป็นโรคสำคัญที่ควรได้รับการดูแลเป็นอย่างดีเพื่อไม่ให้เกิดภาวะแทรกซ้อนที่เป็นอันตรายต่อสุขภาพในอนาคต เช่น โรคหัวใจ โรคหลอดเลือดสมอง และโรคไตวายระยะสุดท้าย พื้นฐานการดูแลสุขภาพที่สำคัญในการควบคุมความดันโลหิต ได้แก่ การปรับเปลี่ยนพฤติกรรมทางสุขภาพของตนเอง และการรักษาโดยการรับประทานยา ซึ่งจะช่วยให้ความดันโลหิตกลับเข้าสู่ระดับที่เหมาะสม ลดโอกาสการเกิดโรคต่างๆ และดำเนินชีวิตได้อย่างปกติสุข

 
ความดันโลหิตสูงมีกี่ชนิด

ความดันโลหิตสูง สามารถจำแนกตามสาเหตุการเกิดได้เป็น 2 ชนิด คือ

    ความดันโลหิตสูงชนิดไม่ทราบสาเหตุ (primary or essential hypertension) พบได้ประมาณ 95% ในผู้ป่วยโรคความดันโลหิตสูงทั้งหมด ส่วนใหญ่พบในผู้ที่มีอายุ 60 ปีขึ้นไป และพบในเพศหญิงมากกว่าเพศชาย แม้ปัจจุบันจะยังไม่ทราบสาเหตุที่แน่ชัด แต่อย่างไรก็ตามคณะกรรมการร่วมแห่งชาติด้านการประเมินและรักษาโรคความดันโลหิตสูงของสหรัฐอเมริกาพบว่า มีปัจจัยเสี่ยงต่างๆ ที่เกี่ยวข้องและทำให้เกิดโรคความดันโลหิตสูง ได้แก่ กรรมพันธุ์ ความอ้วน การมีไขมันในเลือดสูง การรับประทานอาหารที่มีรสเค็มจัด การไม่ออกกำลังกาย การดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ การสูบบุหรี่ ความเครียด อายุที่มากขึ้น และมีประวัติคนในครอบครัวเป็นโรคหัวใจและหลอดเลือด
    ความดันโลหิตสูงชนิดที่ทราบสาเหตุ (secondary hypertension) พบได้น้อย คือประมาณ 5-10% ส่วนใหญ่เกิดจากการมีพยาธิสภาพของอวัยวะต่างๆ ในร่างกาย โดยจะส่งผลให้เกิดแรงดันเลือดสูง ส่วนใหญ่อาจเกิดจากพยาธิสภาพที่ไต ต่อมหมวกไต โรคหรือความผิดปกติของระบบประสาท ความผิดปกติของฮอร์โมน โรคของต่อมไร้ท่อ โรคครรภ์เป็นพิษ การบาดเจ็บของศีรษะ การใช้ยาและการถูกสารเคมี เป็นต้น

ทั้งนี้เมื่อแพทย์ตรวจพบว่าเกิดจากสาเหตุใด การรักษาที่สาเหตุก็จะทำให้ระดับความดันโลหิตจะลดลงเป็นปกติได้

 
อาการของโรคความดันโลหิตสูง

อาการของโรคความดันโลหิตสูง ปรากฏได้หลายอย่าง ดังนี้

    ปวดศีรษะ
    เวียนศีรษะ (dizziness) มักพบว่าเกิดร่วมกับอาการปวดศีรษะ
    เลือดกำเดาไหล (epistaxis)
    เหนื่อยหอบขณะทำงาน หรือมีอาการเหนื่อยหอบจนนอนราบไม่ได้ แสดงถึงการมีภาวะหัวใจห้องล่างซ้ายล้มเหลว
    อาการอื่นๆ ที่อาจพบร่วม ได้แก่ อาการเจ็บหน้าอกสัมพันธ์กับภาวะกล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือดจากการมีเส้นเลือดหัวใจตีบ หรือจากการมีกล้ามเนื้อหัวใจหนาตัวมากจากภาวะความดันโลหิตสูงที่เป็นมานานๆ

 
ภาวะแทรกซ้อนจากโรคความดันโลหิตสูง

เมื่อมีความดันโลหิตสูง มักเกิดภาวะแทรกซ้อนที่ทำให้เป็นโรคต่างๆ ได้ เช่น

    หัวใจ อาจเกิดภาวะหัวใจล้มเหลว มีอาการหัวใจเต้นไม่สม่ำเสมอ มีอาการขาบวม
    ไต อาจเป็นโรคไตเรื้อรัง มีอาการขาบวม ซีด ผิวแห้ง
    สมอง อาจเป็นโรคหลอดเลือดสมอง อาการที่แสดงออก คือ มีอาการปากเบี้ยว อ่อนแรงครึ่งซีก ชาครึ่งซีก หรืออาจมีภาวะสมองเสื่อม
    ตา อาจเกิดความผิดปกติที่จอประสาทตา

 
ความดันโลหิตสูงต้องระวัง และควรพบแพทย์

ผู้ที่มีภาวะใดภาวะหนึ่ง หรือมีพฤติกรรมเสี่ยงดังต่อไปนี้ควรได้รับคำแนะนำจากแพทย์ ในการทำกิจกรรมต่างๆ รวมถึงก่อนออกกำลังกาย

    มีค่าความดันโลหิต SBP ≥ 180 มม.ปรอท หรือ DBP ≥ 110 มม.ปรอท
    มีอาการเจ็บหน้าอกหรือหายใจไม่สะดวก โดยเฉพาะเมื่อออกแรงเล็กน้อยหรือขณะพัก
    มีความเสี่ยง หรือเคยมีภาวะหัวใจล้มเหลว
    มีภาวะหัวใจเต้นผิดจังหวะ หรือหัวใจเต้นเร็วผิดปกติ
    มีโรคเบาหวานที่ยังควบคุมระดับน้ำตาลได้ไม่ดี
    มีภาวะเจ็บป่วยเฉียบพลันอื่นๆ
    เป็นผู้สูงอายุ
    มีการดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์หรือสูบบุหรี่จัด

มือถือ Samsung ซัมซุง SAMSUNG Galaxy ZFold5 Thom Browne Edition
115,000 บาท

ซัมซุง SAMSUNG Galaxy ZFold5 Thom Browne Edition
Samsung และ Thom Browne ได้จับมือร่วมกันออกแบบสมาร์ทโฟนชุดพิเศษ Galaxy Z Fold5 Thom Browne Edition ด้วยจุดประสงค์ของการนำเสนอดีไซน์และการสร้างคุณภาพที่สมบูรณ์แบบ เพื่อให้ Galaxy Z Fold5 Thom Browne Edition ยังคงไว้ซึ่งเรื่องราวที่โดดเด่นและมีความน่าดึงดูดใจเหมือนกับคอลเล็กชันรุ่นก่อน ๆ
ด้วยหนังสี Black Pebble ผสมผสานกับโลหะสี Gold และลวดลายที่เป็นเอกลักษณ์และไม่เหมือนใครของ Thom Browne รวมไปถึงกล่องแพ็คเกจที่ได้รับการออกแบบอย่างพิถีพิถัน ลักษณะคล้ายกระเป๋าอันเป็นซิกเนเจอร์ของ Thom Browne โดยด้านในมี Galaxy Z Fold5 Thom Browne Edition และ Galaxy Watch6 สองอุปกรณ์รุ่นใหม่ล่าสุดจาก Samsung บรรจุเอาไว้อยู่

รายละเอียดเบื้องต้น
   ยี่ห้อ-รุ่น                  ซัมซุง SAMSUNG Galaxy ZFold5 Thom Browne Edition
   ราคากลาง                115,000 บาท
   จำนวนซิม               (Nano Sim)
   แบบดีไซน์               ฝาพับ
   สี
   ความถี่-เครือข่าย
2G
3G
4G
5G

   ขนาด-น้ำหนัก                    ยาว 0 x กว้าง 0 x หนา 0 มม., น้ำหนัก 0 กรัม
   ความจุข้อมูลภายใน (ROM)    0 GB
   ความจุข้อมูลภายนอกสูงสุด     -
   แบตเตอรี่ และระบบชาร์จ        N/A

จอแสดงผล
   ชนิดจอ                    ฝาพับ ()
   ความละเอียด             7.6 นิ้ว, 0 x 0 px
   รายละเอียดอื่น

กล้องถ่ายรูป
   ขนาด-ความละเอียด                   กล้องหลัง (0 Mpx), กล้องหน้า (0 Mpx)
   ความละเอียดของภาพภ่ายสูงสุด
   คุณสมบัติ                                -

ระบบปฏิบัติการ
   หน่วยประมวลผล (CPU)             Qualcomm : Snapdragon 8 Gen 2 Octa Core
   หน่วยประมวลผลกราฟิก (GPU)     Adreno 740
   หน่วยความจำ (RAM)                0.0 GB
   ระบบเชื่อมต่อภายนอก               USB, NFC, Wi-Fi
   ระบบรับส่งข้อความ                       -
   การเชื่อมต่ออินเตอร์เน็ต            3G, WiFi, 4G, 5G

วิธีการใช้งานผ้ากันไฟ ที่ถูกต้องเพื่อป้องกันการเสื่อมสภาพ

การใช้งานผ้ากันไฟอย่างถูกวิธีควบคู่ไปกับการดูแลรักษาที่เหมาะสมเป็นหัวใจสำคัญในการยืดอายุการใช้งานและคงประสิทธิภาพของผ้ากันไฟให้พร้อมใช้งานอยู่เสมอ เพื่อป้องกันการเสื่อมสภาพก่อนเวลาอันควร และให้ผ้ากันไฟเป็นอุปกรณ์ที่เชื่อถือได้ในสถานการณ์ฉุกเฉิน นี่คือวิธีการที่ถูกต้อง:

1. การเลือกและจัดซื้อผ้ากันไฟที่ถูกต้อง (Initial Steps)

เลือกผ้าที่เหมาะสมกับงาน: ก่อนอื่นต้องเลือกประเภทของผ้ากันไฟที่เหมาะสมกับลักษณะงานและความเสี่ยง (ตามที่ได้กล่าวไปในหัวข้อการประเมินความเสี่ยง) เช่น ผ้าสำหรับงานเชื่อม (Welding Blanket) ควรทนสะเก็ดไฟได้ดีกว่าผ้าห่มดับเพลิง (Fire Blanket) สำหรับครัวเรือน
คุณภาพของวัสดุ: ลงทุนในผ้ากันไฟที่ผลิตจากวัสดุคุณภาพสูงและผ่านการรับรองมาตรฐานสากล เพราะวัสดุที่ดีจะมีความทนทานต่อการเสื่อมสภาพมากกว่า
พิจารณาการเคลือบผิว: ผ้าใยแก้วที่เคลือบซิลิโคนมักจะทนทานต่อการสึกหรอ การระคายเคือง และการเสื่อมสภาพจากปัจจัยภายนอกได้ดีกว่าผ้าที่ไม่เคลือบ


2. วิธีการใช้งานที่ถูกต้องเพื่อป้องกันการเสื่อมสภาพ

การใช้งานที่ถูกต้องจะช่วยลดความเสียหายและยืดอายุผ้าได้:

2.1 สำหรับงาน Hot Work (Welding Blanket):

ไม่ใช้ผิดประเภท: อย่าใช้ผ้าห่มดับเพลิงสำหรับครัวเรือนมาใช้ในงานเชื่อม เพราะจะเสื่อมสภาพและเสียหายได้ง่าย
ขนาดที่พอดี: ใช้ผ้าที่มีขนาดใหญ่เพียงพอที่จะคลุมพื้นที่ทำงานและวัสดุไวไฟได้อย่างมิดชิด การใช้ผ้าผืนเล็กเกินไปแล้วเกิดประกายไฟกระเด็นออกนอกผ้า จะทำให้ผ้าเสียหายและต้องเปลี่ยนบ่อย

ติดตั้งอย่างถูกต้อง:

การยึดตรึง: ยึดผ้าด้วยห่วงตาไก่ (Grommets) กับโครงสร้างที่แข็งแรง เพื่อป้องกันการปลิวหรือเลื่อนหลุด การที่ผ้าปลิวไปโดนเปลวไฟหรือสะเก็ดไฟโดยตรงอาจทำให้เสียหายได้ง่าย
หลีกเลี่ยงการพับทบ/บิดงอ: ในบริเวณที่ต้องสัมผัสความร้อนสูงหรือสะเก็ดไฟ ควรแผ่ผ้าให้เรียบและตึงที่สุด การพับทบอาจทำให้เกิดจุดรวมความร้อนและทำให้ผ้าเสียหายจากความร้อนได้เร็วกว่าปกติ
ตรวจสอบพื้นที่: ก่อนเริ่มงาน Hot Work ทุกครั้ง ควรตรวจสอบพื้นที่ให้แน่ใจว่าได้ย้ายวัสดุไวไฟออกไปหมดแล้ว และถ้าจำเป็นต้องคลุมด้วยผ้ากันไฟ ให้คลุมอย่างถูกต้อง
หลีกเลี่ยงการลากถู: ไม่ควรลากผ้ากันไฟไปบนพื้นผิวที่หยาบหรือมีของมีคม เพราะจะทำให้เกิดการฉีกขาดหรือสึกหรอได้ง่าย

2.2 สำหรับใช้ดับไฟเบื้องต้น (Fire Blanket - สำหรับคลุมไฟ):

ใช้เมื่อจำเป็นเท่านั้น: ผ้าห่มดับเพลิงสำหรับคลุมไฟควรใช้ในกรณีฉุกเฉินเท่านั้น ไม่ควรนำมาใช้เป็นผ้าคลุมป้องกันทั่วไปในชีวิตประจำวัน
คลุมไฟอย่างนุ่มนวลและมิดชิด: เวลาคลุมไฟ ให้คลุมอย่างระมัดระวังและให้นุ่มนวลที่สุด เพื่อไม่ให้เกิดแรงกระแทกหรือฉีกขาด และต้องคลุมให้มิด เพื่อประสิทธิภาพในการดับไฟสูงสุด การคลุมไม่มิดอาจทำให้ไฟปะทุซ้ำและผ้าเสียหายเพิ่มขึ้น


3. ความปลอดภัยในการใช้งาน

สวมใส่อุปกรณ์ป้องกันส่วนบุคคล (PPE): โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อต้องสัมผัสกับผ้าใยแก้ว ควรใส่ถุงมือ แว่นตา และเสื้อแขนยาว เพื่อป้องกันการระคายเคืองจากเส้นใยขนาดเล็ก
อย่าใช้เกินขีดจำกัด: ห้ามใช้ผ้ากันไฟกับไฟที่ใหญ่เกินขนาดที่ระบุ หรือไฟที่เกิดจากแหล่งเชื้อเพลิงที่ไม่เหมาะสม (เช่น ไฟไหม้จากก๊าซรั่วไหล หรือไฟฟ้าลัดวงจรที่ยังไม่ได้ตัดกระแสไฟ) เพราะอาจไม่สามารถดับไฟได้และทำให้ผ้าเสียหายอย่างรุนแรง


4. การบำรุงรักษาและการจัดเก็บที่เหมาะสม

นี่คือปัจจัยสำคัญที่สุดในการยืดอายุการใช้งานของผ้ากันไฟ:

การตรวจสอบสภาพประจำ (Regular Inspection):

ตรวจสอบด้วยสายตา: ตรวจสอบรอยฉีกขาด, รู, รอยไหม้, คราบสกปรก, การเปลี่ยนสี, การแข็งกระด้างของเนื้อผ้า หรือการหลุดลอกของสารเคลือบ
ความถี่: สำหรับผ้า Welding Blanket ที่ใช้งานบ่อย ควรตรวจสอบ ก่อนและหลังการใช้งานทุกครั้ง สำหรับ Fire Blanket ที่เก็บในซอง ควรตรวจสอบอย่างน้อย ทุก 6 เดือน หรือตามคำแนะนำผู้ผลิต


ทำความสะอาดอย่างถูกวิธี:

หากผ้าเปื้อนคราบสกปรก คราบน้ำมัน หรือเศษโลหะ ควรทำความสะอาดตามคำแนะนำของผู้ผลิต หลีกเลี่ยงการใช้สารเคมีรุนแรงหรือการซักด้วยเครื่องที่ไม่เหมาะสม เพราะอาจทำลายคุณสมบัติการกันไฟและสารเคลือบได้
ตรวจสอบให้แน่ใจว่าผ้า แห้งสนิท ก่อนจัดเก็บ เพื่อป้องกันการเกิดเชื้อราหรือการเสื่อมสภาพจากความชื้น

การจัดเก็บที่เหมาะสม (Proper Storage):

ที่แห้งและสะอาด: เก็บผ้ากันไฟในบริเวณที่แห้ง สะอาด ปราศจากฝุ่นละออง และความชื้น
พ้นจากแสงแดดโดยตรง: รังสียูวีจากแสงแดดสามารถทำให้วัสดุบางชนิดเสื่อมสภาพและเปราะเร็วขึ้น
ห่างจากแหล่งความร้อน: เก็บให้ห่างจากเตา เครื่องจักร หรือแหล่งความร้อนอื่นๆ ที่อาจทำให้ผ้าเสื่อมสภาพก่อนเวลา
ป้องกันความเสียหายทางกายภาพ: เก็บในลักษณะที่ป้องกันการฉีกขาด การทิ่มแทง หรือการกดทับ เช่น เก็บในซอง/กล่องบรรจุเดิม หรือแขวนไว้
ง่ายต่อการเข้าถึง: แม้จะจัดเก็บอย่างดี แต่ก็ต้องอยู่ในตำแหน่งที่มองเห็นได้ง่ายและหยิบใช้ได้สะดวกเมื่อเกิดเหตุฉุกเฉิน


ข้อควรจำที่สำคัญที่สุด:

หากผ้ากันไฟชำรุดเสียหาย ไม่ว่าจะเล็กน้อยแค่ไหน ต้องเปลี่ยนใหม่ทันที! อย่าพยายามซ่อมแซมหรือนำกลับมาใช้ เพราะประสิทธิภาพการป้องกันจะลดลงอย่างมาก และอาจนำไปสู่อันตรายร้ายแรงได้
ปฏิบัติตามคำแนะนำของผู้ผลิต: คู่มือการใช้งานและการบำรุงรักษาจากผู้ผลิตเป็นแหล่งข้อมูลที่ดีที่สุดสำหรับผ้ากันไฟแต่ละชนิด

การปฏิบัติตามคำแนะนำเหล่านี้จะช่วยให้ผ้ากันไฟของคุณมีอายุการใช้งานยาวนานที่สุด และพร้อมเป็นแนวป้องกันแรกที่เชื่อถือได้ในยามฉุกเฉินครับ

คอนโดติดรถไฟฟ้า ซิตี้โฮม สนามบินน้ำ-รัตนาธิเบศร์ (City Home Sanambinnam-Rattanathibet)
เริ่มต้น 1.15 ลบ. 

ซิตี้โฮม สนามบินน้ำ-รัตนาธิเบศร์ (City Home Sanambinnam-Rattanathibet)
คอนโดโครงการใหม่เข้าถึงโครงการได้ง่าย เดินทางสะดวก ใกล้ทางด่วน เข้าเมืองสะดวก ใกล้รถไฟฟ้าสถานีแยกแนนทบุรี 1 พร้อมรถ Shutter Service รับ-ส่ง

 รายละเอียดโครงการ
 ชื่อโครงการ                   ซิตี้โฮม สนามบินน้ำ-รัตนาธิเบศร์ (City Home Sanambinnam-Rattanathibet)
 เจ้าของโครงการ              ศุภาลัย
 แบรนด์ย่อย                    ซิตี้ โฮม
 ราคา                           เริ่มต้น 1.15 ลบ.
 ราคาเฉลี่ยต่อตร.ม.           โปรดสอบถามข้อมูลกับทางโครงการ
 ลักษณะทำเล                 คอนโดใกล้ขนส่งสาธารณะ
 ความสูงคอนโด               Low Rise (ไม่เกิน 8 ชั้น)
 ลักษณะกรรมสิทธิ์            โปรดสอบถามข้อมูลกับทางโครงการ
 ประเภทห้องที่มี               สตูดิโอ, 1 ห้องนอน
 ขนาดห้องที่มี                  ตั้งแต่ 25.50 ถึง 30.50 ตร.ม.
 เนื้อที่ทั้งหมด                  51 ไร่ 1 งาน 22 ตร.ว.
 จำนวนตึก                      2 อาคาร
 จำนวนชั้น                      8 ชั้น (ไม่รวมดาดฟ้า)
 จำนวนห้อง                     558 ยูนิต + ร้านค้า 4 ยูนิต
 ที่จอดรถทั้งหมด               ประมาณ 33% (188 คัน ไม่รวมซ้อนคัน)
 ค่าบำรุงส่วนกลาง              โปรดสอบถามข้อมูลกับทางโครงการ
 สาธารณูปโภค                  ฟิตเนส, รปภ., กล้องวงจรปิดโครงการ

 สถานที่ใกล้เคียง
 โซน              นนทบุรี, บางบัวทอง, บางใหญ่, ปากเกร็ด
 ที่ตั้ง              ถนนเลี่ยงเมืองนนทบุรี ต.ท่าทราย อ.เมืองนนทบุรี จ.นนทบุรี 11000

 ขนส่งสาธารณะ
รถไฟฟ้า:                        โปรดสอบถามข้อมูลกับทางโครงการ

 สถานที่สำคัญใกล้เคียง
ตลาดต้นสัก
Lotus’s รัตนาธิเบศร์
ท่าน้ำนนท์
Esplanade Cineplex งามวงศ์วาน-แคราย
Big C รัตนาธิเบศร์ 2
Major Cineplex นนทบุรี
Big C ติวานนท์
ตลาดปากเกร็ด
CentralPlaza แจ้งวัฒนะ
The Mall Lifestore งามวงศ์วาน
Major Hollywood ปากเกร็ด
Big C Supercenter วงศ์สว่าง
มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลสุวรรณภูมิ
วิทยาลัยเทคโนโลยีสยามบริหารธุรกิจ นนทบุรี
โรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัยนนทบุรี
โรงพยาบาลกรุงไทย
โรงพยาบาลพระนั่งเกล้า
สถาบันโรคทรวงอก

หมอประจำบ้าน: โรคเกาต์ (Gout)

โรคเกาต์ เป็นโรคปวดข้อเรื้อรังชนิดหนึ่งที่พบได้ประมาณ 2-4 คนใน 1,000 คน พบในผู้ชายมากกว่าผู้หญิงประมาณ 9-10 เท่า ส่วนมากจะพบในผู้ชายอายุมากกว่า 30 ปีขึ้นไป ส่วนผู้หญิงพบได้น้อย ถ้าพบมักจะเป็นหลังวัยหมดประจำเดือน

สาเหตุ

ส่วนมากมีสาเหตุจากร่างกายสร้างกรดยูริก* มากเกินไป เนื่องจากความผิดปกติทางกรรมพันธุ์ จึงมักพบมีพ่อแม่ญาติพี่น้องเป็นโรคนี้ด้วย

ส่วนน้อยอาจมีสาเหตุจากร่างกายมีการสลายตัวของเซลล์มากเกินไป (เช่น โรคธาลัสซีเมีย มะเร็งเม็ดเลือดขาว การใช้ยารักษามะเร็งหรือฉายรังสี เป็นต้น) อาจเกิดจากไตขับกรดยูริกได้น้อยลง (เช่น ภาวะไตวาย ตะกั่วเป็นพิษ)

ความอ้วน/ภาวะน้ำหนักเกิน การดื่มแอลกอฮอล์ (โดยเฉพาะเบียร์) การกินอาหารที่ให้กรดยูริกสูง การได้รับบาดเจ็บที่ข้อกระดูก การใช้ยา เช่น ไทอาไซด์ แอสไพริน ไซโคลสปอริน (cyclosporin) เลโวโดพา (levodopa) ยาลดความดันกลุ่มต้านเอซ (ACE inhibitors เช่น อีนาลาพริล) และกลุ่มเออาร์บี (ARB เช่น วาลซาร์แทน) อาจกระตุ้นให้อาการกำเริบได้

นอกจากนี้ โรคนี้อาจพบร่วมกับโรคเรื้อรัง เช่น ความดันโลหิตสูง เบาหวาน ไขมันในเลือดผิดปกติ กลุ่มอาการเมตาบอลิก ไตวาย เป็นต้น

*กรดยูริก เป็นสารชนิดหนึ่งที่เป็นผลมาจากการเผาผลาญสารเพียวรีน (purine ซึ่งมีมากในเครื่องในสัตว์ สัตว์ปีก เนื้อแดง อาหารทะเล ยีสต์ พืชผักหน่ออ่อนหรือยอดอ่อน) และการสลายตัวของเซลล์ในร่างกาย จึงเป็นสิ่งที่พบได้เป็นปกติในเลือดของคนเรา และจะถูกขับออกทางไต แต่ถ้าหากว่าร่างกายมีการสร้างกรดยูริกมากเกินไป หรือไตขับกรดยูริกได้น้อยลง ก็จะทำให้มีกรดยูริกคั่งอยู่ในร่างกายมากผิดปกติ ซึ่งจะตกผนึกสะสมอยู่ตามข้อ ผิวหนัง ไตและอวัยวะอื่น ๆ ทำให้เกิดอาการไม่สบายต่าง ๆ

อาการ

มีอาการปวดข้อรุนแรง ซึ่งเกิดขึ้นฉับพลันทันที ถ้าเป็นการปวดครั้งแรกมักจะเป็นเพียงข้อเดียว ข้อที่พบมาก ได้แก่ นิ้วหัวแม่เท้า (ส่วนข้อเท้า ข้อเข่า ก็อาจพบในผู้ป่วยบางราย) ข้อจะบวมและเจ็บมากจนเดินไม่ไหว ผิวหนังในบริเวณนั้นจะตึง ร้อนและแดง และจะพบลักษณะจำเพาะ คือ ขณะที่อาการเริ่มทุเลา ผิวหนังในบริเวณที่ปวดนั้นจะลอกและคัน

ผู้ป่วยมักเริ่มมีอาการปวดตอนกลางคืน และมักจะเป็นหลังดื่มแอลกอฮอล์ (ทำให้ไตขับกรดยูริกได้น้อยลง) หรือหลังกินเลี้ยง หรือกินอาหารมากผิดปกติ หรือเดินสะดุด บางครั้งอาจมีอาการขณะมีภาวะเครียดทางจิตใจ เป็นโรคติดเชื้อ หรือได้รับการผ่าตัดด้วยสาเหตุอื่น

บางครั้งอาจมีไข้ หนาวสั่น ใจสั่น ชีพจรเต้นเร็ว อ่อนเพลีย เบื่ออาหาร

ในการปวดข้อครั้งแรก มักจะเป็นอยู่เพียงไม่กี่วัน แม้จะไม่ได้รับการรักษาก็จะค่อย ๆ หายไปได้เอง

ถ้าผู้ป่วยไม่ได้รับการรักษา ในระยะแรก ๆ อาจกำเริบทุก 1-2 ปี โดยเป็นที่ข้อเดิม แต่ต่อมาจะเป็นถี่ขึ้นเรื่อย ๆ เช่น ทุก 4-6 เดือน แล้วเป็นทุก 2-3 เดือน จนกระทั่งทุกเดือน หรือเดือนละหลายครั้ง และระยะการปวดจะนานวันขึ้นเรื่อย ๆ เช่นกลายเป็น 7-14 วัน จนกระทั่งหลายสัปดาห์หรือปวดตลอดเวลา ส่วนข้อที่ปวดก็จะเพิ่มจากข้อเดียวเป็น 2-3 ข้อ (เช่น ข้อมือ ข้อศอก ข้อเข่า ข้อเท้า นิ้วมือ นิ้วเท้า) จนกระทั่งเป็นเกือบทุกข้อ

ในระยะหลัง เมื่อข้ออักเสบหลายข้อ ผู้ป่วยมักสังเกตว่ามีปุ่มก้อนขึ้นที่บริเวณที่เคยอักเสบบ่อย ๆ เช่น ข้อนิ้วเท้า ข้อนิ้วมือ ข้อศอก ข้อเข่า รวมทั้งที่หู เรียกว่า ตุ่มโทฟัส (tophus/tophi) ซึ่งเป็นแหล่งสะสมของสารยูริก ปุ่มก้อนนี้จะโตขึ้นเรื่อย ๆ จนบางครั้งแตกออกมีสารขาว ๆ คล้ายชอล์กหรือยาสีฟันไหลออกมา กลายเป็นแผลเรื้อรัง หายช้า ในที่สุดข้อต่าง ๆ จะค่อย ๆ พิการและใช้งานไม่ได้


ภาวะแทรกซ้อน

ถ้าไม่ได้รับการรักษา อาจทำให้เกิดภาวะข้อพิการ นิ่วในทางเดินปัสสาวะ (พบได้ประมาณร้อยละ 25) ซึ่งอาจทำให้มีการติดเชื้อของทางเดินปัสสาวะแทรกซ้อนตามมาได้

นอกจากนี้ยังพบว่าผู้ป่วยโรคเกาต์มักมีโอกาสเป็นเบาหวาน ความดันโลหิตสูง ไตรกลีเซอไรด์ในเลือดสูง และภาวะหลอดเลือดแดงแข็งมากกว่าคนปกติ (สันนิษฐานว่าอาจมีความผิดปกติทางกรรมพันธุ์ของโรคเหล่านี้ร่วมกับโรคเกาต์) และถ้าหากไม่ได้ควบคุมโรคเหล่านี้ ในที่สุดก็อาจกลายเป็นโรคหลอดเลือดหัวใจตีบ โรคในหลอดเลือดสมองตีบและไตวายได้

การวินิจฉัย

แพทย์จะวินิจฉัยเบื้องต้นจากอาการ ประวัติการเจ็บป่วย และการตรวจร่างกาย ซึ่งจะตรวจพบข้อที่ปวดมีลักษณะบวมแดงร้อน อาจมีไข้ร่วมด้วย บางรายอาจมีตุ่มโทฟัส

แพทย์จะทำการวินิจฉัยให้ชัดเจนโดยการเจาะเลือดหาระดับของกรดยูริกในเลือด (ค่าปกติเท่ากับ 3-7 มก./ดล.) ถ้าผลการตรวจไม่ชัดเจน อาจต้องทำการเจาะดูดน้ำจากข้อที่อักเสบไปส่องตรวจด้วยกล้องจุลทรรศน์ ถ้าเป็นเกาต์จะพบผลึกของยูเรต นอกจากนี้อาจต้องตรวจพิเศษอื่น ๆ ถ้าจำเป็น

การรักษาโดยแพทย์

ในรายที่มีอาการข้ออักเสบ แพทย์จะให้ยาลดข้ออักเสบ เช่น ยาต้านอักเสบที่ไม่ใช่สเตียรอยด์ หรือคอลชิซีน ถ้าไม่ได้ผลอาจให้สเตียรอยด์

ในรายที่เป็นเกาต์เรื้อรัง แพทย์จะให้คอลชิซีนกินเป็นประจำ เพื่อป้องกันมิให้ข้ออักเสบกำเริบ

ที่สำคัญ ผู้ป่วยจำเป็นต้องกินยาลดกรดยูริก* เป็นประจำ เพื่อควบคุมระดับกรดยูริกในเลือดให้อยู่ในเกณฑ์ปกติ ซึ่งมักจะให้เมื่ออาการข้ออักเสบทุเลาแล้ว ยาลดกรดยูริกมีให้เลือกใช้อยู่ 2 ชนิด ได้แก่

    ยาลดการสร้างกรดยูริก เช่น ยาเม็ดอัลโลพูรินอล (allopurinol) ซึ่งแพทย์นิยมใช้ยาชนิดนี้เป็นอันดับแรก ยานี้อาจทำให้เกิดการแพ้รุนแรงได้ (ถ้ากินแล้วมีอาการผื่นคัน หรือพุพองตามตัว ควรหยุดยาทันที) และอาจทำให้ตับอักเสบได้
    ยาขับกรดยูริก เช่น ยาเม็ดโพรเบเนซิด (probenecid) ซึ่งแพทย์จะใช้เมื่อใช้อัลโลพูรินอลไม่ได้ ผู้ป่วยที่กินยานี้ ควรดื่มน้ำประมาณวันละ 3 ลิตร เพื่อป้องกันมิให้เกิดนิ่วไต เนื่องจากการตกตะกอนของกรดยูริก ยานี้ห้ามใช้ในผู้ที่มีนิ่วไตหรือภาวะไตวาย

แพทย์จะให้ผู้ป่วยกินยาลดกรดยูริกเป็นประจำทุกวันไปจนตลอดชีวิต จะช่วยให้สารยูริกที่สะสมตามข้อและอวัยวะต่าง ๆ ละลายหายไปได้ รวมทั้งตุ่มโทฟัสจะยุบหายไปในที่สุด ผู้ป่วยที่ใช้ยาลดกรดยูริกก็ไม่จำเป็นต้องงดอาหารประเภทเนื้อสัตว์และเครื่องในสัตว์อย่างเคร่งครัด สามารถกินอาหารได้ทุกชนิดในปริมาณที่พอเหมาะกับขนาดของยาที่ใช้

ผู้ป่วยจำเป็นต้องไปรับการตรวจหาระดับกรดยูริกในเลือดเป็นระยะ ๆ แม้ว่าจะไม่มีอาการผิดปกติแล้วก็ตาม ทั้งนี้เพื่อติดตามดูว่าระดับกรดยูริกในเลือดอยู่ในเกณฑ์ปกติหรือไม่

ผลการรักษา ถ้าได้รับการตรวจรักษาจากแพทย์และรู้จักดูแลตนเองอย่างจริงจังและต่อเนื่อง จะสามารถควบคุมโรคและป้องกันภาวะแทรกซ้อน มีคุณภาพชีวิตที่ดีและอายุยืนยาวได้ แต่ถ้าปล่อยปละละเลยหรือไม่ปฏิบัติตัวตามที่แพทย์แนะนำ ก็มักมีภาวะแทรกซ้อนตามมาในที่สุด มีความยุ่งยากในการดูแลรักษา สูญเสียคุณภาพชีวิต และอาจเสียชีวิตก่อนวัยอันควร

ข้อควรปฏิบัติตัวสำหรับผู้ป่วย

    ควรดื่มน้ำอย่างน้อยวันละ 3 ลิตร เพื่อป้องกันนิ่วไต
    ถ้าอ้วน ควรลดน้ำหนักลงทีละน้อย อย่าลดฮวบฮาบ อาจทำให้มีการสลายตัวของเซลล์รวดเร็ว และมีการสร้างกรดยูริก ทำให้ข้ออักเสบกำเริบได้
    ควรงดแอลกอฮอล์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเบียร์
    ควรระวังอย่าให้ข้อกระดูกได้รับบาดเจ็บ
    หลีกเลี่ยงการใช้ยาที่อาจทำให้โรคกำเริบ เช่น แอสไพริน ไทอาไซด์
    หลีกเลี่ยงอาหารที่ให้กรดยูริกสูง เช่น เครื่องในสัตว์ ไข่ปลา ปลาซาร์ดีน ปลาแฮริง หอย กะปิ น้ำสกัดเนื้อ น้ำต้มกระดูก อาหารที่ใส่ยีสต์ (ขนมปัง เบียร์) ชะอม กระถิน ยอดแค ดอกสะเดา สาหร่าย ยอดผัก เป็นต้น

ส่วนอาหารที่ให้กรดยูริกปานกลาง ซึ่งผู้ป่วยควรกินได้ พอประมาณอย่าซ้ำบ่อย เช่น เป็ด ไก่ ปลา เนื้อสัตว์ ถั่ว เห็ด ปลาหมึก ปู หน่อไม้ ดอกกะหล่ำ ผักขม ผักปวยเล้ง สะตอ

อาหารที่ให้ยูริกต่ำซึ่งผู้ป่วยกินได้ไม่จำกัด เช่น ธัญพืช ผลไม้ทุกชนิด ผัก (ที่ไม่ใช่ยอดอ่อน) หัวกะหล่ำ ไข่ เต้าหู้ นมพร่องไขมัน โยเกิร์ต เนย ข้าว แป้ง ข้าวโพด ข้าวโอ๊ต ช็อกโกแลต ชา กาแฟ

ผู้ป่วยควรสังเกตว่า อาหารประเภทใดกินแล้วสามารถควบคุมกรดยูริกในเลือดได้ดี ก็ให้เลือกกินอาหารประเภทเหล่านั้น อาหารประเภทใดทำให้โรคกำเริบก็ควรหลีกเลี่ยง

*ควรรอให้ข้อหายอักเสบก่อน จึงเริ่มให้ยาลดกรดยูริก (หรือปรับเพิ่มขนาดในรายที่เคยได้รับยานี้อยู่ก่อนแล้ว) เนื่องเพราะการลดหรือเพิ่มกรดยูริกในเลือดทันทีจะกระตุ้นให้ข้ออักเสบมากขึ้นหรือนานขึ้นได้


การดูแลตนเอง

หากสงสัย เช่น มีอาการปวดข้อ ข้ออักเสบบวมแดงร้อน ควรปรึกษาแพทย์

เมื่อตรวจพบว่าเป็นโรคเกาต์ ควรดูแลตนเอง ดังนี้

    รักษา กินยา ตามคำแนะนำของแพทย์
    ติดตามรักษากับแพทย์ตามนัด
    ปฏิบัติตัวตามคำแนะนำของแพทย์ (ดู "ข้อควรปฏิบัติตัวสำหรับผู้ป่วย")


ควรกลับไปพบแพทย์ก่อนนัด ถ้ามีลักษณะข้อใดข้อหนึ่ง ดังต่อไปนี้

    กินยาแล้วไม่ทุเลา หรือมีไข้ หรือข้ออักเสบกำเริบ
    ขาดยาหรือยาหาย
    กินยาแล้วสงสัยเกิดผลข้างเคียงจากยา เช่น มีลมพิษ ผื่นคัน ตุ่มพุพอง ตาบวม ปากบวม ปวดท้อง ท้องเดิน คลื่นไส้ อาเจียน จุดแดงจ้ำเขียว หรือมีอาการผิดปกติอื่น ๆ

การป้องกัน

สำหรับผู้ที่มีความเสี่ยงต่อการเป็นโรคเกาต์ (เช่น มีประวัติโรคเกาต์ในครอบครัว) หรือเคยมีอาการของโรคนี้กำเริบมาก่อน ควรป้องกันไม่ให้โรคกำเริบโดยการปฏิบัติตัวตาม "ข้อควรปฏิบัติตัวสำหรับผู้ป่วย (โรคเกาต์)"

ข้อแนะนำ

1. โรคนี้แม้จะเป็นเรื้อรัง แต่หากได้รับการรักษาอย่างจริงจัง ก็มักจะป้องกันมิให้เกิดภาวะแทรกซ้อนและสามารถมีชีวิตปกติสุขได้ ควรแนะนำให้ผู้ป่วยรับการรักษาอย่าได้ขาด ดังนั้น จึงควรกินยาตามแพทย์สั่งไปตลอดชีวิต และหมั่นตรวจเลือดเป็นระยะ ๆ

2. เนื่องจากยาอัลโลพูลินอลมีโอกาสทำให้ผู้ป่วยเกิดอาการแพ้รุนแรง คือ กลุ่มอาการสตีเวนส์จอห์นสันได้ ถ้าจำเป็นต้องให้ผู้ป่วยกินยานี้เป็นประจำ แพทย์อาจทำการตรวจเลือดดูว่าผู้ป่วยมีพันธุกรรม (ยีนที่มีชื่อว่า HLA-B*5801) ที่จะทำให้เกิดการแพ้ยานี้หรือไม่ ถ้ามีก็จะหลีกเลี่ยงไม่ใช้ยานี้

3. ในรายที่มีเพียงกรดยูริกในเลือดสูงโดยไม่มีอาการปวดข้อหรืออาการอื่น ๆ ก็ไม่ต้องให้ยารักษา ยกเว้นถ้ามีระดับของกรดยูริกสูงเกิน 12 มก./ดล. ก็ควรกินยาลดกรดยูริกเป็นประจำ

4. ผู้ที่มีญาติพี่น้องเป็นโรคเกาต์ ควรตรวจระดับกรดยูริกในเลือดเป็นระยะ

5. อาการข้ออักเสบเฉียบพลันแบบโรคเกาต์ ตรวจพบระดับยูริกในเลือดปกติ ควรเจาะดูดน้ำจากข้อไปตรวจด้วยกล้องจุลทรรศน์ ถ้าพบผลึกของยูเรตก็วินิจฉัยว่าเป็นเกาต์ แต่ถ้าพบว่าเป็นผลึกของแคลเซียมไพโรฟอสเฟต (calcium pyrophosphate) ก็เป็นภาวะเรียกว่า เกาต์เทียม (pseudogout)*

* เกาต์เทียม (pseudogout/calcium pyrophosphate dihydrate crystal deposition disease) เป็นโรคข้ออักเสบเฉียบพลันที่เกิดจากการสะสมของผลึกแคลเซียมไพโรฟอสเฟตตามข้อใหญ่ ๆ เช่น ข้อเข่า ข้อมือ ข้อเท้า เป็นต้น ส่วนใหญ่เกิดขึ้นโดยไม่ทราบสาเหตุ ส่วนน้อยอาจพบร่วมกับภาวะอื่น ๆ เช่น ต่อมพาราไทรอยด์ทำงานเกิน (hyperparathyroidism) ภาวะมีเหล็กสะสมตามเนื้อเยื่อ (hemochromatosis) ภาวะแมกนีเซียมในเลือดต่ำ (hypomagnesemia) เบาหวาน เป็นต้น มักมีอาการไข้ ปวดข้อ ข้ออักเสบเฉียบพลันกำเริบเป็นครั้งคราวคล้ายโรคเกาต์ บางรายอาจมีอาการปวดข้อและข้อแข็งเรื้อรังคล้ายโรคปวดข้อรูมาตอยด์ โรคนี้ส่วนใหญ่จะทุเลาได้โดยไม่มีภาวะแทรกซ้อน แต่บางรายอาจเกิดการทำลายข้อจนข้อพิการได้

การรักษา ให้ยาต้านอักเสบที่ไม่ใช่สเตียรอยด์ ขณะที่มีอาการกำเริบเฉียบพลัน และอาจให้คอลชิซีน วันละ 1 เม็ด เพื่อป้องกันไม่ให้อาการกำเริบ บางครั้งอาจต้องทำการดูดระบายน้ำจากข้อ และฉีดสเตียรอยด์เข้าข้อเพื่อลดการอักเสบ หรือทำกายภาพบำบัด ถ้าพบภาวะอื่นร่วมด้วยก็ให้การรักษาควบคู่กันไป